نویسنده ی کوچک



چند ماه پیش در کلاس اتفاق عجیبی افتاد که مانند یک  راز بود. یکی از همان راز های استاد.

تلفن آقای نوری زنگ خورد و با حالتی پریشان کلاس را ترک کرد. ما همه جا خورده بودیم.وقتی استاد کلاس را ترک کرد مدیر دوره ها آمد و کلاس را تعطیل کرد. همه ی ما نگران استاد بودیم که مبادا اتفاقی برای او بیفتد.

چند روز گذشت اما خبری از استاد نبود و یک مربی تند مزاج سرپرستی کلاس ما را به عهده داشت. 

چند هفته گذشت و در نهایت استاد آمد ولی رفتارش آن استاد قبلی را نشان نمی داد با خشم به سوالات ما پاسخ میداد.

یک روز از کنار دفتر استادان رد می شدم که ناگهان صدایی را شنیدم: چند بار زنگ می زنی؟ گفتم که دکتر نیم ساعت دیگر آنجاست!»

حالا برایم یک سوال برگ طرح شد: چه کسی مریض است که استاد اینقدر عصبانی است؟

به خانه که رسیدم هنوز فکرم مشغول استاد بود و همچنان واژه ی دکتر در سرم می پیچید.

من با کمک دوستانم فهمیدیم که استاد یک کودک معلول دارد که سرنوشت بدی در انتظار اوست. مدتی گذشت.

نمی دانم دلیلش چه بود. همه در برابر آقای نوری احساس وظیفه می کردیم. حتی من که مدتی بود با استاد رابطه بدی داشتم.

یک روز حدس و گمان های زیادی سراغم آمد و بالاخره نتیجه گرفتم شخصی که پشت خط بودء پرستار کودک بود.

همه ی دانش آموزان به آقای نوری کمک کردند و استاد توانست پای کودکش را عمل کند و فرزندش تا حدودی قادر به راه رفتن شد.

خدایا هیچ پدر و مادری را نگران فرزندش نکن.


یک ماه پیش م کاموا خریدیم و یک جفت میل هم همراهش برداشتیم. مادرم می خواهد آنها را شال و کلاه کند. از همان روز مادرم شروع به بافتن کرد و الان تا حدودی شال را تمام کرده است. 

برادر من دامپزشک است و برای خودش یک گربه ی ملوس دارد.اول از او خوشم می آمد‌٫ تا اینکه یک روز شال زیبایم را شکافته شده دیدم. حدس می زدم کار گربه باشد و حدسم هم درست بود.

آن روز آنقدر گریه کردم که خوابم برد و در خواب غرق شدم:

یک گربه ی بزرگتر از من جلوی رویم بود. داخل یک خان کاموایی شدم و گربه پنجه اش را بلند کرد و خانه را خراب کرد و من زیر آوار له شدم.

ه ه ه ه 

از خواب بیدارم شدم و دیدم گربه ی ملوس برادرم مشغول لیس زدن من است. انگار فهمیده بود که از دستش ناراحت هستم.

تقدیم به دامپزشک ها!


چند ماه پیش در کلاس اتفاق عجیبی افتاد که مانند یک  راز بود. یکی از همان راز های استاد.

تلفن آقای نوری زنگ خورد و با حالتی پریشان کلاس را ترک کرد. ما همه جا خورده بودیم.وقتی استاد کلاس را ترک کرد مدیر دوره ها آمد و کلاس را تعطیل کرد. همه ی ما نگران استاد بودیم که مبادا اتفاقی برای او بیفتد.

چند روز گذشت اما خبری از استاد نبود و یک مربی تند مزاج سرپرستی کلاس ما را به عهده داشت. 

چند هفته گذشت و در نهایت استاد آمد ولی رفتارش آن استاد قبلی را نشان نمی داد با خشم به سوالات ما پاسخ میداد.

یک روز از کنار دفتر استادان رد می شدم که ناگهان صدایی را شنیدم: چند بار زنگ می زنی؟ گفتم که دکتر نیم ساعت دیگر آنجاست!»

حالا برایم یک سوال برگ طرح شد: چه کسی مریض است که استاد اینقدر عصبانی است؟

به خانه که رسیدم هنوز فکرم مشغول استاد بود و همچنان واژه ی دکتر در سرم می پیچید.

من با کمک دوستانم فهمیدیم که استاد یک کودک معلول دارد که سرنوشت بدی در انتظار اوست. مدتی گذشت.

نمی دانم دلیلش چه بود. همه در برابر آقای نوری احساس وظیفه می کردیم. حتی من که مدتی بود با استاد رابطه بدی داشتم.

یک روز حدس و گمان های زیادی سراغم آمد و بالاخره نتیجه گرفتم شخصی که پشت خط بودء پرستار کودک بود.

همه ی دانش آموزان به آقای نوری کمک کردند و استاد توانست پای کودکش را عمل کند و فرزندش تا حدودی قادر به راه رفتن شد.

خدایا هیچ پدر و مادری را نگران فرزندش نکن!

                                                                                                               


روزی بود و روزگاری بود. در زمان های قدیم پادشاهی بود به نام عادل شاه. شاه افسوس می خورد که پیر شده ولی هنوز فرزندی ندارد.

پادشاه روزی پیش ساحری رفت و از او چاره ای خواست.مرد گفت:پادشاه این دو دانه گندم را با همسرت بخور. به زودی فرزندت به دنیا می آید. 

پادشاه رفت و دو دانه گندم را همراه همسرش خورد.بعد از مدتی دختری به زیبایی مهتاب متولد شد. عادل شاه نام دختررا گندم گذاشت. فردای آن روز شاه پیش مرد جادوگر رفت. ساحر گفت:دخترت هر جمعه به غار ببر تا نمیرد. 

از آن روز پادشاه خودش گندم را به غار می برد.تا اینکه \ادشاه مریض شد و نتوانست گندم را به غار ببرد.گندم هم بیمار شد.

حالا بشنوده بود.یم از ملک محمد ـ پسر جادوگر  ـ که دل باخته ی گندم شده بو و  هر جمعه به غار می رفت تا او را ببیند.ملک محمد تا دید که گندم نیامده به قضیه پی برد و خود را به شکل یک پرنده درآورد و به قصر رفت.

از قضا گندم همیشه صدای لالایی می شنید و ملک محمد هم این لالایی را می خواند. پس شروع به خواندن کرد. در همین حین گندم چشمانش را باز کرد و ملک محمد خود را به حالت اولش برگرداند. گندم تا او را دید یک دل نه صدل عاشقش شد.

حالا که پادشاه خوب شده بودطبیبانی که بر سر دختر پادشاه بودند آمدند و ماجرا را بازگو کردند.

پادشاه کمی فکر کرد و با خودش گفت: قطعا نیروی عشق این دوجوان بیشتر از نیروی مرگ است. پس همان موقع دستور ازدواج دخترش و پسر جادوگر را داد و آن دو سالیان دراز به خوبی و خوشی زندگی کدند. 



آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها